„Uśnijże mi Jezusicku” to łagodna, góralska kołysanka pełna czułości i świątecznego spokoju. Muzyka Tomasza Żarowskiego do słów Antoniny Łacek, w interpretacji Tomasza Żarowskiego i Katarzyny Biskup, przenosi w świat prostoty, niewinności i ciepła rodzinnych świąt. To kolęda śpiewana sercem – spokojna, jasna i bliska dziecięcej wrażliwości. 🎄✨
Tomasz Żarowski – 29 letni mieszkaniec Lipnicy Wielkiej, gm. Korzenna. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia im. Fryderyka Chopina w Nowym Sączu w klasie puzonu p. mgr Jakuba Curzydło. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nowym Sączu w latach 2016 – 2021. Sympatyk regionalnego folkloru Lachów Sądeckich oraz Pogórzan Sądeckich. Od 2009 roku jest aktywnym członkiem Zespołu Regionalnego Lipniczanie z Lipnicy Wielkiej – od 2018 roku pełni rolę kierownika muzyki Zespołu Regionalnego Lipniczanie. Od 2022 roku współpracuje z zespołem Mali Lipniczanie jako instruktor muzyczny muzyki młodzieżowej. Współpracuje z Powiatowym Młodzieżowym Domem Kultury w Starym Sączu jako instruktor prowadzący Szkółkę Muzykowania Ludowego w Lipnicy Wielkiej. W swoim dorobku artystycznym posiada trzy kolędy, do których napisał muzykę: „Ty Panie rodzisz się w żłóbeczku” – Mali Lipniczanie [2019r.] „Zaśwyciyła Gwiozdka” – Przyjaciele Fundacji im. Karola Stopki [2018r.] „Witoj Jezu pośród nos” – Przyjaciele Fundacji im. Karola Stopki [2018r.]
Antonina Łacek „Majcher” – urodziła się 6 sierpnia 1946 r. w Nowem Bystrem. Po ukończeniu kursu kroju i szycia przez 30 lat zajmowała się krawiectwem równocześnie prowadząc wraz z mężem gospodarstwo rolne. Antonina po ukończeniu 58 lat, odkryła w sobie dar pisania wierszy. Jak sama twierdzi natchnienie do pisania wierszy musiała otrzymać od Boga i Matki Boskiej co wyraziła w swoim wierszu „Moje zycie”:
Dziynkujym Ci Matko w Tobiy mocno wierze,
bo te moje słówka som juz na papierze.
Dopiero mi teroz przysła myśl do głowy,
– kiebyk mogła cofnąć zycie do połowy.
Wiersze o różnej tematyce: o górach, przyrodzie, ziemi ojczystej, o Bogu i ludziach początkowo pisane były tylko „do szuflady”.Jedynymi czytelnikami jej twórczości byli najbliżsi. Autorka nie była przekonana, co do ich wartości artystycznych i uważała, że jej wiersze nie nadają się do publikacji. Jej wiersze pisane są przede wszystkim w gwarze góralskiej i starają się pielęgnować mowę ojców i dziadów. Wiersze Antoniny nie są jednak przeznaczone tylko dla Górali czy Podhalan, bowiem swoje przemyślenia i uczucia przelewa na papier pisząc także w języku literackim. Często tematem jej wierszy są aktualne zdarzenia jak na przykład wiersz: „Krzyż nad Smoleńskiem”, oddający uczucia autorki po katastrofie lotniczej, jaka wydarzyła się w Rosji blisko Katynia.
